دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو

دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو

در این مقاله دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو را بررسی می کنیم. غضروف زانو ممکن است در اثر عوامل متعددی تخریب شود. مانند ناپایداری زانو، آسیب های درمان نشده لیگامانی، ضربه های مکرر ورزشی، فعالیت شغلی سنگین و اضافه وزن شدید. غضروف آسیب دیده نمی تواند مفصل را در حین حرکت محافظت کند و منجر به درد ، تورم ، قفل شدن و محدودیت حرکتی می گردد.

دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو توسط آرتروسکوپ (Arthroscopic Debridement) از موارد جراحی های تسکینی مفصل زانو به شمار می رود. در جراحی های ترمیمی غضروف مفصل زانو تحریک می شود. تا روند ترمیمی را در محل ضایعه ایجاد نماید. این روند گرچه نام ترمیمی دارد. ولی بافت جدیدی که بدن بجای غضروف مفصلی و در جهت ترمیم ضایعه می سازد غضروف فیبروکارتیلاژ (Fibrocartilage  ) است. که ضعیف تر از غضروف مفصل طبیعی می باشد

جراحی دبریدمان توسط آرتروسکوپ نوعی درمان موقتی با حداقل تهاجم است. و می تواند بعضی از علائم بیماری را تا چند سال از بین برده یا آنها را کاهش دهد.

برای خواندن ادامه مقاله روی دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو کلیک کنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)

ناپایداری کشکک زانو و علل آن

ناپایداری کشکک زانو   

ناپایداری کشکک زانو - درحالت اکستنشن کامل زانو ، کشکک در بالای شیار تروکلئار بر روی یک پد چربی قرار می گیرد.  وقتی زانو خم می شود، کشکک بر روی شیار تروکلئار قرار می گیرد. ناپایداری کشکک زانو زمانی رخ می‌دهد که کشکک از جای طبیعی خود واقع در شیار تروکلای استخوان ران (که شکاف V شکل در جلوی استخوان ران است) خارج شود.

علت ناپایداری کشکک زانو   

• این عارضه معمولا در اثر ترومای مستقیم بر روی زانو و یا چرخش یا خم شدن ناگهانی پا به وجود می آید.
• علاوه براین ، کشکک زانو در برخی از افراد به صورت مزمن ناپایدار است. دلیل این امر می تواند شکل نامناسب ساختمان استخوان ها مانند کم عمق بودن شیار تروکلئا و یا شل بودن بافت های اطراف آن باشد.

برای خواندن ادامه مقاله روی ناپایداری کشکک زانو و علل آن کلیک کنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)

پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) و ورزش پس از آن

بازگشت به ورزش بعد از پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL)

پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از شایع‌ترین آسیب‌های زانو مخصوصا در ورزشکاران جوان است.

پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) علل مختلفی دارد. معمولاً در اثر برخورد، تصادفات یا تغییر جهت سریع و ناگهانی زانو. خصوصا حین فعالیت های ورزشی رخ می‌دهد. عواملی که می‌توانند به پارگی رباط ACL منجر شوند عبارتند از:

• گردش ناگهانی بدن در حین حرکت که باعث چرخش یا خم شدن زانو به یک طرف می‌شود
• تغییر سریع جهت حرکت زانو (مانند تغییر جهت در دویدن)
• فشار شدید بر روی زانو در اثر سقوط یا برخورد مستقیم. ( معمولا در اثر یک ضربه‌ی مستقیم. و در نتیجه‌ی آن باز شدن بیش از حد زانو. یا خم شدن آن به طرف داخل (به سمت پای مقابل) ایجاد می‌شود.)

علائم و نشانه‌های پارگی رباط ACL:

شامل:

• موارد شنیدن صدا در زانو هنگام وقوع آسیب
• درد شدید و ناگهانی در زانو
• تورم زانو
• عدم پایداری و ثبات زانو در حرکات جلو و عقبی
• محدودیت در حرکت زانو است.

تشخیص پارگی رباط ACL توسط پزشک با استفاده از بررسی شرح حال بیمار، معاینه بالینی زانو و انجام تستهای تست های ارزیابی آسیب های لیگامانی زانو، تصویربرداری مانند MRI و آرتروسکوپی انجام می شود.

مطالعات بسیاری نشان داده اند که پارگی پارگی رباط ACL می تواند آغاز آسیب های دیگری در زانو گردد، مهمترین این آسیب ها پارگی های ثانوی منیسک و آسیب های غضروفی می باشند. که در صورت پدیدار شدن ، حتی بعد از بازسازی رباط صلیبی جلویی دیگر هرگز زانو به سطح سلامتی قبلی خود باز نخواهد گشت. و در نهایت می تواند منجر به بروز آرتروز زودرس زانو گردد.

برای خواندن ادامه مقاله روی پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) و ورزش پس از آن بزنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)

فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی

فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی : بازتوانی درست بعد از جراحی بازسازی ACL، نقش مهمی در دستیابی به نتیجه مطلوب و عملکرد زانوی جراحی شده دارد. فیزیوتراپی بعد از جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی بر بازیابی دامنه حرکت کامل زانو تمرکز دارد و به تسکین درد زانو، تورم، انقباض عضلانی، تقویت زانو و بازگشتن به سطح طبیعی فعالیت فرد کمک می کند.

گرافت های مختلفی برای بازسازی ACL آسیب دیده استفاده می شود، متداول ترین آنها اتوگرافت (استخوان کشکک و همسترینگ) و گاهی آلوگرافت (گرفته شده از جسد) است. از نظر نوع گرافت استفاده شده، هیچ تفاوت اساسی در رویکرد فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی ACL وجود ندارد.

هدف برنامه توانبخشی بر اساس اکستنشن زودهنگام زانو ، تحمل وزن ، تمرینات تقویتی و اکستنشن انتهایی زانوی تحت جراحی همانند زانوی سمت مقابل است.

مطابق با دستورالعمل های توانبخشی ACL یک برنامه فیزیوتراپی خوب به دستیابی به اهداف هفته به هفته بستگی دارد.

هفته 2-1 بعد از جراحی بازسازی ACL

انقباض عضله چهار سر ران

برای انجام این تمرین روی سطح صاف به شکلی که زانوی عمل شده کاملا اکستند (باز شده) قرار بگیرد، عضله چهار سر ران (عضله ی جلوی ران) پای عمل شده را بدون تکان دادن پا به آرامی منقبض کنید. انقباض تا ۱۰ ثانیه ادامه پیدا می کند و سپس 10 ثانیه استراحت می کند. این حرکت ۱۰ مرتبه تکرار می شود. این حرکت به حفظ قدرت عضله چهار سر ران کمک می کند.

جهت مطالعه ادامه این مطلب به فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت

تورم بعد از جراحی بازسازی ACL

تورم بعد از جراحی بازسازی ACL

یکی از مشکلات شایع در مفصل زانو آسیب های رباط صلیبی قدامی است که ممکن است برای اصلاح این عارضه نیاز به باشد. تورم یکی از مشکلات رایجی است که افراد پس از عمل جراحی بازسازی ACL با آن مواجه می شوند. در این شرایط تجمع مایع در مفصل منجر به تورم می شود که در بالای کاسه زانو آشکارتر است. همچنین تورم در اطراف برش ها نیز رایج است و رفع آن ممکن است چند ماه طول بکشد.

ورم زانو ممکن است همراه با درد یا بدون درد باشد

معمولا یک تا دو هفته پس از جراحی ACL، تورم زانو به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، با این حال تورم می تواند به مدت 6 تا 8 هفته پس از جراحی بازسازی ACL وجود داشته باشد. گاهاً ممکن است این تورم از حالت نرمال خود خارج شده و مشکلاتی را برای بیمار ایجاد نماید

تورم زانو بعد از جراحی بازسازی ACL

عوارض جراحی بازسازی رباط صلیبی (ACL)

تورم دامنه حرکتی زانو را محدود می کند و یکی از دلایل اصلی از دست دادن انعطاف پذیری مفصل زانو است.

همچنین  تورم پس از جراحی بازسازی ACL می تواند باعث کاهش عملکرد عضلات اطراف زانو از جمله عضلات چهارسر ران  شده و درنتیجه تاخیر در روند بهبود عملکرد زانو شود و بر سایر فعالیت‌ها ، زمانی که می‌توانید بعد از جراحی راه بروید یا حتی زمانی که می‌توانید پس از عمل رانندگی کنید، تأثیر بگذارد.

بنابراین بسیار مهم است که مراحل اولیه توانبخشی شامل اقداماتی برای کاهش تورم زانو باشد.

بازگرداندن اکستنشن و انعطاف زانو یک هدف کلیدی در مراحل اولیه توانبخشی ACL است. استفاده از پروتکل های مناسب و یادگیری نحوه کاهش تورم زانو پس از جراحی ACL به بیمار در بهبود اکستنشن و انعطاف زانو کمک می کند.

جهت مطالعه ادامه این مقاله به تورم بعد از جراحی بازسازی ACL مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت